بسم الله الرحمن الرحیم

پیرامون درد و درمان

بسم الله الرحمن الرحیم

پیرامون درد و درمان

بسم الله الرحمن الرحیم

___وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَب ٍ یَنقَلِبُونَ___

۱۱ مطلب با موضوع «توبه در روایات» ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

ولادت آقا رسول الله (صلی الله علیه و آله) و امام صادق (علیه السلام) بر مولایمان صاحب الزمان (علیه السلام) و شما مبارک.

اما حرف آخر در مورد توبه و توبه نمودن چیست ؟

این جلسه روایتی را می آوریم که برنامه ی توبه نام دارد

اگر مریض بخواهد سالم شود باید طبق برنامه ی دارویی زیر نظر پزشک عمل نماید

-----------------------------------------------------------------

کسی هم که از فرط معصیت ، روحیه خود را باخته و دچار افسردگی گشته

و اعصاب و روانی غیر آرام پیدا کرده و پژمرده شده

باید تحت نظر طبیب الهی یعنی اهل بیت (علیهم السلام) به درمان خود بپردازد

اما نسخه ی شفای عاجل ما به دستان مبارک طبیب الهی آقا رسول الله (صلی الله علیه و آله) است

--------------------------------------------------------------

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : أَ تَدْرُونَ مَنِ التَّائِبُ ؟ قَالُوا اللَّهُمَّ لَا قَالَ :

حضرت به اصحابشان فرمودند آیا می دانید تائب (توبه کار) کیست ، عرض کردند : نمی دانیم ؛ آقا فرمودند :

1- إِذَا تَابَ الْعَبْدُ وَ لَمْ یُرْضِ الْخُصَمَاءَ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

هر وقت تائب توبه کند اما دشمنانش را راضی نکند ، تائب نیست (حق الناس خود را رفع نکند)

2- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَزِدْ فِی الْعِبَادَةِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر به عبادتش اضافه نکند ، تائب حقیقی نیست (چون میثاق توبه را محکم می کند)

3- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ لِبَاسَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر لباسش را تغییر ندهد ، توبه کار واقعی نیست (لباس غیر ایمانی را کنار بگذارد و با حجاب شود)

4- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ رُفَقَاءَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر دوستان نا أهل خود را تغییر ندهد ، توبه حقیقی نکرده (چون دوست ناباب موجب شکستن توبه می شود)

5- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ مَجْلِسَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر مجالس گناه را ترک نکرد ، توبه واقعی نکرده (چون مهمانی و مجالس گناه ، توبه را می شکند)

6- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ فِرَاشَهُ وَ وِسَادَتَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر برخوردهای خانوادگی و اخلاقش را عوض نکند توبه نکرده (خوش اخلاقی با خانواده و دیگران)

7- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ خُلُقَهُ وَ نِیَّتَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر اخلاق زشت و نیات بدش را تغییر نداد ، توبه نکرده

8- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَفْتَحْ قَلْبَهُ وَ لَمْ یُوَسِّعْ کَفَّهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر قلبش را پاک نکند و دستش را به خیر باز نکرد ، توبه نکرده (چون از کوزه ی درون همان تراود که در اوست)

9- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَصِّرْ أَمَلَهُ وَ لَمْ یَحْفَظْ لِسَانَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر آرزوی دنیایی را کوتاه نکرد و زبانش را حفظ ننمود ، توبه نکرده (آرزو قلب را می میراند)

10- وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَدِّمْ فَضْلَ قُوتِهِ مِنْ بَدَنِهِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ

و اگر مازاد زندگی اش را نبخشید ، توبه نکرده (چون انفاق مال توبه کار را قوی می کند)

وَ إِذَا اسْتَقَامَ عَلَى هَذِهِ الْخِصَالِ فَذَاکَ التَّائِبُ. (بحارالانوار ج6)

و هر گاه توبه کار بر اینها استقامت کرد ، توبه کار واقعی است .


والسلام ...




۳

بسم الله الرحمن الرحیم


هر انسانی علاوه بر دو فرشته خود ، دو دشمن یعنی نفس و شیطان نیز دارد

همه بشریت از دست وسوسه های شیاطین شاکی و معترض اند

ما را به معصیت و شکستن حرمت خدا و حریم های مقدس ، تشویق و سوق می دهند .

-------------------------------------------------------------

اما ممکن نیست  آلوده به گناهی ، شوق بازگشت به خدایش را داشته باشد و

پروردگار کریم که شوق صد چندان به توبه ما دارد ، رهایمان کرده باشد .

حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) بعد آن جنایتی که شیطان در حق شان کرد

شکایت به خدا بردند که خدایا ! شیطان بر من مسلط است و وسوسه های بسیار دارد

وسیله ای به من بده تا دربرابرش ابزار مبارزه ای داشته باشم ؛ آن ابزار مقابله این است :

------------------------------------------------------------

قال الامام الباقر (علیه السلام) :

إن آدم قال یا ربّ سلّطت على الشیطان و اجریته منّى مجرى الدّم فاجعل لى شیئاً

فقال یا آدم جعلتُ لک أنّ من همّ من ذرّیتک سیّئة لم تکتب علیه فان عملها کتبت علیه سیئة

و من همّ منهم بحسنة فان لم یعملها کتبت له حسنة و ان هو عملها کتبت له عشراً قال :

یا ربّ زدنى قال جعلت لک أنّ من عمل سیئته ثم استغفر غفرت له قال : یا ربِّ زدنى

قال جعلتُ لهم التوبة و بسطت لهم التوبة حتى تبلع النفس هذه قال یا ربِّ حسبى. (الکافی ج2)

.
.

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند : حضرت آدم به خداوند گفت :

خدایا از شیطان بسوى من راهى بازگذاشتى و او را مانند خون در رگهایم به جریان انداختى

در برابر این تسلط شیطان چیزى براى من قرار بده

خداوند فرمودند : براى تو این را قرار میدهم که هرکس از ذریّه ات قصد انجام گناهى کند

در پرونده اش نوشته نشود و اگر مرتکب شد فقط یک گناه ثبت شود

و هرکس از آنان یک عمل خوبى را قصد کند اگر انجام هم ندهد یک حسنه در پرونده اش ثبت شود

و اگر آن را انجام دهد ده حسنه برایش نوشته شود ، حضرت آدم گفت : خدایا بیشتر بده

خطاب رسید : براى آنان توبه قرار میدهم و زمانش را تا جان به گلو برسد ، وسعت می دهم

حضرت عرض کردند : کافی است.


والسلام



۳

بسم الله الرحمن الرحیم

اعتیاد به گناه ، ضعیف و ناتوان شدن در برابر انجام معصیت

از نقاط مشترک خیلی از گناه کاران است که همه آنها را به ستوه آورده و

توبه های پیاپی و شکستن های پیاپی ، نا امیدشان  کرده .

---------------------------------------------------------------------

اما در این جلسه ، از کسی سخن می گوییم که توبه کرده

و از خدایش بخشش نامه هم دریافت کرده اما

باز هم نعمت مغفرت از جانب خدای خود را از کف داده .

---------------------------------------------------------------------

ولی گنه کار زرنگی بوده و چیزی از خدا طلب کرده که

می تواند حرف ما هم باشد و نسخه ی درد ما نیز بشود .

---------------------------------------------------------------------

قال الامام الباقر (علیه السلام) :

اوحی الله تعالی الی داود علیه السلام أن ائت عبدی دانیال فقل له انک عصیتنی فغفرت لک و

عصیتنی فغفرت لک و عصیتنی فغفرت لک فان انت عصیتنی الرابعه لم اغفر لک فاتاه داود علیه السلام

و بلغه ذلک فقال له دانیال قد بلغت یا نبی الله ، فلما کان فی السحر قام دانیال و ناجی ربه فقال : یارب

ان داودَاخبرنی عنک کذا و کذا وعزتک وجلالک لئن لم تعصمنی لاعصینک ثم لاعصینک ثم لاعصینک. (الکافی ج2)

..............

امام باقر(علیه السلام) فرمود : خداوند به حضرت داوود وحی کرد که به پیش عبدم دانیال برو و به او بگو

گناه کردی و بخشیدم ، باز گناه کردی و باز بخشیدم ، مجدد گناه کردی و مجددا بخشیدم

بگو به او که اگر بار چهارم گناه کند دیگر او را نخواهم بخشید.

حضرت داوود تشریف بردند و به دانیال پیغام خدا را رساندند

پس دانیال به حضرت داوود عرض کرد که پیغام را رساندی و من شنیدم

روز که تمام گشت و سحر شد آن فرد گنه کار دانیال ، از خواب برخاست

با خدای خودش شروع به مناجات کرد : ای پروردگارم ! پیامبرت حضرت داوود پیغامت را رساند

که سه مرتبه بخشیدی و اگر بار چهارم گناه کنم من را نخواهی بخشید ؛ به عزت و جلالت قسم !

اگر خودت مرا از گناه کردن باز نداری ، مرا عصمت از گناه ندهی ، مرا توبه ندهی و جلویم را نگیری

حتما گناه از من سر خواهد زد

حتما گناه از من سر خواهد زد

حتما گناه از من سر خواهد زد . (ترجمه با تصرف)

--------------------------------------------------------------------

اگر خودت دست ما را نگیری ، ما باز آلوده خواهیم شد

خوشا بحال حاج رسول ترک که خدا وامام حسین (علیه السلام) توبه اش دادند ...

والسلام

۷

بسم الله الرحمن الرحیم


هر روز آگهی گمشده ی کسی را تخت سینه ی دیواری می بینیم و اما

امروز آگهی خدا ، برای گمشده اش را خواهیم دید ؛ که

به رخ می کشد ، میزان عشق و علاقه اش را به آن گم گشته ی دور افتاده اش ...

---------------------------------------------------

به خودش قسم هیچ کسی به فکر ما معتادان گناه نیست

در کوچه پس کوچه های تاریک غربت و معصیت

از چشم همه افتاده ایم و کرم های گناهان بدن رنجورمان را می خورند.

---------------------------------------------------

اما ...

در انتهای ظلمت و تنهایی نوری می دمد و ما را بسوی خودش می کشد

و آن نور خدا و چراغ هدایت امام حسین و اهل بیت (علیهم السلام) است.

خدا انتظار ما را می کشد و به دنبال گمشده اش می گردد

و چه کسی بیشتر از گناه کاران پشیمان ، خدایش را گم کرده.

---------------------------------------------------

شما را به خدا به این روایت توجه کنید

ببینید چقدر خدا منت ما را می کشد و چشم انتظار ماست

خدا به دنبال ماست و ما از او فراری ایم

با گفتن استغفار و توبه کردن ، گمشده ی خدا را به او بازگردانیم.

---------------------------------------------------

قال الامام الباقر (علیه السلام) :

إنّ اللَّه أشدُّ فرحاً بتوبة عبده من رجل أضلّ راحلته و زاده فى لیلة ظلماء

فوجدها فاللَّه اشد فرحاً بتوبة عبده من ذلک الرجل براحلته حین وجدها (الکافی ج2)


*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

ترجمه :

خداوند از کسی که در شب تاریک بیابان مرکب و توشه خود را گم کرده

امیدش را از دست داده و خود را برای مرگ آماده می کند

اما در اوج نا امیدی ، ناگهان مرکب و توشه اش را می یابد

چقدر خوشحال و شاد خواهد شد ؛ خدا از او خوشحال ‏تر مى ‏شود

وقتی که بنده ی گنه کارش توبه می کند و بسویش بازمی گردد. (ترجمه با تصرف)


الله اکبر و والسلام ...

۷

بسم الله الرحمن الرحیم


به نظر شما چند بار باید کسی زیر قولش بزند

تا از چشم بیافتد و دیگر به او فرصت دوباره داده نشود ؟

دو بار سه بار ده بار یا صد بار ؟ دومین یا سومین دفعه کار تمام است .

-------------------------------------------------------------------------

سوال خیلی هاست که : خدا چه ؟ هی استغفار و هی شکستن

مسخره کردن خدا نیست ؟ باز دوباره فرصت توبه هست ؟

باید عرض کنیم که بله ، باز هم جای توبه و بازگشت هست .

-------------------------------------------------------------------------

به قول عزیزی "تو از توبه کردن خسته نشو ، خدا از بخشیدن خسته نمیشه"

این حرف ریشه در روایت دارد ، آنجا که امام باقر (علیه السلام) به شاگردشان فرمودند :

یَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ ذُنُوبُ الْمُؤْمِنِ إِذَا تَابَ مِنْهَا مَغْفُورَهٌ لَهُ فَلْیَعْمَلِ الْمُؤْمِنُ لِمَا یَسْتَأْنِفُ بَعْدَ التَّوْبَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ أَمَا وَ اللَّهِ إِنَّهَا لَیْسَتْ إِلَّا لِأَهْلِ الْإِیمَانِ قُلْتُ فَإِنْ عَادَ بَعْدَ التَّوْبَهِ وَ الِاسْتِغْفَارِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ عَادَ فِی التَّوْبَهِ فَقَالَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ أَ تَرَى الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ یَنْدَمُ عَلَى ذَنْبِهِ وَ یَسْتَغْفِرُ مِنْهُ وَ یَتُوبُ ثُمَّ لَا یَقْبَلُ اللَّهُ تَوْبَتَهُ قُلْتُ فَإِنَّهُ فَعَلَ ذَلِکَ مِرَاراً یُذْنِبُ ثُمَّ یَتُوبُ وَ یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ فَقَالَ کُلَّمَا عَادَ الْمُؤْمِنُ بِالاسْتِغْفَارِ وَ التَّوْبَهِ عَادَ اللَّهُ عَلَیْهِ بِالْمَغْفِرَهِ وَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ یَقْبَلُ التَّوْبَهَ … وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ فَإِیَّاکَ أَنْ تُقَنِّطَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ. (الکافی - ترجمه مصطفوى - ج‏۴)

اى محمد بن مسلم ! هر گاه مومن توبه کند ، گناهانش آمرزیده می شود

پس از توبه و آمرزش ، زندگی را از نو شروع کند

به خدا سوگند این فضیلت فقط برای اهل ایمان است.

عرض کردم : اگر بعد از توبه و استغفار باز گناه کند و دوباره توبه کند (باز هم خدا او را می بخشد)؟

فرمود : اى محمد بن مسلم ! آیا دیده ای که بنده مؤمن از گناه خود پشیمان شود و توبه کند

و خداوند توبه‏ اش را نپذیرد؟ (هرگز خداوند اینگونه نیست که توبه را نپذیرد)

عرض کردم : اگر بارها این کار را تکرار کرد چه ؟

یعنی گناه کرد و دوباره توبه کرد (باز هم خدا او را می بخشد؟)

فرمود : هرگاه مومن استغفار و توبه کند و بسوی خدا بازگردد

خداوند نیز بر می گردد و او را می بخشد (و گناهانش را می بخشد).

چرا که خداوند غفور و رحیم است ؛ توبه را می پذیرد و از کردارهاى بد در می گذرد.

حضرت در ادامه فرمودند : مبادا مؤمنان را از رحمت خدا نا امید سازى. (ترجمه با اندکی تصرف)


مبادا مومنان را از رحمت خدا نا امید سازی ؛ والسلام ...

۷