بسم الله الرحمن الرحیم
شتر دیدی ، ندیدی ...
حرف همه خطا کاران و گنه کاران ...
------------------------------------------------------------
ما حاضریم برای حفظ آبرو و عزّت ، خیلی کارها کنیم حتی گناه
آبرو چنان مهم است که تصویر دزد و قاتل را هم شطرنجی نشان می دهند
پس انجام خطا و گناه یک چیز و آبرو یک چیز دیگر است.
-------------------------------------------------------------
ولی آبرو پیش چه کسانی ؟ هر قدر طرفمان محترم تر و با شخصیت تر
تلاش ما برای حفظ آبرو و عزّت مان بیشتر است .
آیا محترم تر و با شخصیت تر از خدا و أهل بیت علیهم السلام سراغ داریم ؟
-------------------------------------------------------------
در احوال خوبان است که چقدرهنگام نماز خجالت زده و شرمسار بودند
اگر خوبان آنطور ، ما بدها چه کنیم ؟ اما ببین خدا چطور آبرویمان را میخرد :
قال الامام الصادق (علیه السلام) :
اذا تاب العبد توبة نصوحا أحبه الله فستر علیه فی الدنیا فقلت : و کیف یستر علیه قال: ینسی ملکیه ما کتبا علیه من الذنوب و یوحی الی جوارحه اکتمی علیه ذنوبه و یوحی الی بقاع الارض اکتمی ما کان یعمل علیک من الذنوب فیلقی الله حین یلقاه و لیس شیء یشهد علیه بشیء من الذنوب (الکافی-ج 2)
وقتی گناهکار توبه ای نصوح کرد ؛ خدا او را دوست می دارد و دوست خدا می شود
در نتیجه ی دوست داشتنش ، توبه کار را در دنیا می پوشاند تا کسی خطاهای گذشته ی او را نبیند
به امام صادق علیه السلام عرض کردم چطور خدا توبه کار را می پوشاند ؟ حضرت فرمودند :
1- گناهان توبه کننده را از یاد دو فرشته ی سمت چپ و راست می برد و
2- به
اعضاء و جوارح توبه کار امر می کند که گناهان او را کتمان کنید و ندیده بگیرید و
3- همچنین به زمین امر می فرماید گناهان سابق توبه کار را کتمان و ندیده بگیرد
در نتیجه این پرده پوشی و آبرو داری خدا ، توبه کار طوری با خدا روبرو می شود که
هیچ چیزی در عالم نیست که شهادت دهد به اینکه او گناهی کرده تا بخواهد آبرویش برود . (ترجمه با اندکی تصرّف)
والسلام...
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : مَن تابَ تابَ اللّه ُ علَیهِ ،واُمِرَتْ جَوارِحُهُ أنْ تَسْتُرَ علَیهِ ، وبِقاعُ الأرضِ أنْ تَکْتُمَ علَیهِ ، واُنْسِیَتِ الحَفَظَةُ ما کانتْ تَکتُبُ علَیهِ . (1)
امام على علیه السلام : هر کس توبه کند خداوند او رامى آمرزد و به جوارح او و جاى جاى زمین دستور داده مى شود که آبروى او را حفظ کنند و عیبهایش را بپوشانند و گناهانى که فرشتگان حافظ اعمال برایش نوشته اند از یاد آنان برده مى شود. بحارالأنوار 6/28/32