نقطه ضعف خدا کجاست ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

در این چند جلسه با موضوع توبه در قرآن ، چیزهایی آموختیم،

اینکه در هشت جای قرآن ، به توبه کار فرموده می بخشم و رحم می کنم،

و اینکه خدا توبه کار را دوست داشته و توبه کار در عرش خدا دعا گو دارد،

و توبه حجاب تائب بوده و از نشانه های مردان و زنان مومن است،

موجبات نزول باران است و توبه باید زود و سریع انجام شود.

اما در این جلسه قرار است از انتهای توبه بگوییم و حرف آخر را بزنیم

خدا در قرآن نقطه ی ضعف خود را بیان کرده

که اگر دست روی آن بگذاریم ، کار تمام است و توبه مان قبول شده

حساسیت خدا و نقطه ضعفش همانا :

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و أهل بیت رسول الله (علیهم السلام)  می باشد .

اما کجای قرآن فرموده به این خاندان حساس است ؟؟؟

بعد آن ترک اولی و خوردن میوه ممنوعه ، کار حضرت آدم گره خورد

خدا حضرت را از بهشت راند و به زمین هبوط داد.

"فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصی‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوی‏" (طه-121)

پس آدم و حواء از درخت ممنوعه خوردند ، پس شرمگاه شان برایشان نمایان شد و شروع کردند از برگ درختان بهشت بر خود بچسبانند و آدم پروردگارش را نافرمانى کرد و حقیقت را نیافت.

برای حضرت خیلی سخت و گران آمد که چرا این اشتباه را انجام دادند،

شرمنده ی خدایشان شده بودند و سالها می گریستند و توبه می کردند،

تا اینکه خداوند به حضرت آدم کلماتی یاد دادند تا به وسیله آنها توبه نماید.

حضرت نیز آنرا گفتند و خداوند بعد آن همه سال ، توبه ایشان را پذیرفت.

فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ (بقره-37)

 سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و خداوند توبه او را پذیرفت ، چرا که خداوند توبه پذیر و مهربان است.(ترجمه آیة الله مکارم حفظه الله)

اما آن کلمات چه بود که گره از کار حضرت بعد سالها سرگردانی در زمین ، باز نمود ؟

علامه مجلسى در کتاب بحارالانوار از کتاب درّ الثمین نقل نمودند که :

آدم (علیه السلام) در ساق عرش اسماء پیغمبر و ائمه (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را دید،

پس جبرئیل او را تلقین نمود و گفت بگو :

یاحمید بحقّ محمّد

یاعالى  بحقّ على

یافاطر بحقّ فاطمة

یامحسن بحقّ الحسن والحسین

و منک الاحسان

فَتابَ عَلَیْهِ :

پس بازگشت فرمود حق تعالى بر آدم (علیه السّلام) به رحمت کامل و فضل شامل خود

إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ :

به درستى که خداى تعالى بسیار توبه پذیر و

عفو کننده از عقوبت به مغفرت و 

بر بندگان بسیار بخشاینده و مهربان است. (تفسیر اثنا عشری، جلد اول، صفحه 123)

بماند که اتفاق دیگری هم برای حضرت آدم بعد آن تعلیم اسماء اهل بیت (علیهم السلام) افتاد،

که برای کوتاهی مطلب متذکر آن نمی شویم .

فقط بدانید که اشک بر امام حسین (علیه السلام) خیلی بی اندازه گرانبهاست .

والسلام..