ناگهان امام نشست !

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیکم

خدایا بحقّ آقاسیدالشهداء (علیه السلام) بحقّ صاحب عزای محرّم آقا صاحب الزمان (علیه السلام)

ما رو از مصلّین و نماز خوانان با اخلاص و با حضور قلب قرار بده

رکعتی از نماز ما قضاء که هیچ بلکه از اول وقت عقب نیافتد ...

هر آنچه اسلام از خوبی ها فرموده بعد از ولایت و حبّ اهل بیت (علیهم السلام)

همگی شان متاخّر از نماز است و درجه دوم قرار دارند

چه آنکه نماز قلعه ای محکم برای انسان و در برابر شیطان  است

تا به گناهان آلوده نشود و توفیق توبه یابد و مانع نفوذ شیطان شود

روایات کمی بر تعجب امام معصوم (علیه السلام) دلالت دارند

اما آنچه که موجب اعجاب خلیفة الله (علیه السلام) شود

نشان از بزرگی آن چیز است

مردی در محضر امام باقر (علیه السلام) بدون نام بردن از کسی

از معاصی و گناهان آن شخص میگفت و حضرت گوش میدادند

تا اینکه از مصعیت و گناهی نام برد که ..... «بهتر است خودتان روایت را بببینید»

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) : 

أَنَّ رَجُلًا ذَکَرَ لَهُ رَجُلًا فَقَالَ : انْهَتَکَ سِتْرُهُ وَ ارْتَکَبَ الْمَحَارِمَ وَ اسْتَخَفَّ

بِالْفَرَائِضِ حَتَّى إِنَّهُ تَرَکَ الصَّلَاةَ الْمَکْتُوبَةَ وَ کَانَ مُتَّکِئاً فَاسْتَوَى جَالِساً وَ

قَالَ : سُبْحَانَ اللَّهِ تَرَکَ الصَّلَاةِ الْمَکْتُوبَةِ ، إِنَّ تَرْکَ الصَّلَاةِ الْمَکْتُوبَةِ عِنْدَ اللَّهِ

عَظِیمٌ . (سایت قنوت به نقل از دعائم الإسلام ، ج‏1 )

شخصی در محضر امام باقر (علیه السلام) از گناهان کسی میگفت که در گناه بی حیا شده و محرّمات و حرامها را انجام میدهد و واجبات را انجام نمیدهد تا اینکه این شخص حتی نماز واجبش را نیز ترک کرده ؛ امام در حالی که نشسته بودند ناگهان بر سر دو زانو نشستند و فرمودند : سبحان الله از ترک نماز واجب که گناه ترک نماز در نزد خدا بزرگ است .

خدایا چه کنیم از بی نمازی ، وای بر ما که این گناه این همه بزرگ است

چند نکته در روایت در حدّ فهم ما وجود دارد ، اینکه

گناه ، گناه هست اما بی نمازی از آن بالاتر تا حدی که

حال امام معصوم (علیه السلام) را تغییر داد

و اینکه شاید امید توبه و دستگیری و نجات باشد در کبائر

اما ترک نماز بعید است بعید

لذا امام معصوم (علیه السلام) تاب شنیدن بی نمازی را نیاوردند

نکات دیگری هم هست اما مجال نیست ...

و السلام علیکم