بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن کریم می فرماید در دوران قبل از ظهور امام زمان (علیه السلام)
بیماری فراگیر و حادثه ای هولناک اتفاق می افتد ,
جالب است بدانید که برای درمان آن مرض
نه واکسنی هست و نه قرصی و نه آنتی بیوتیکی,
هیچ راه علاجی نیست الا یک چیز که آن را خود قرآن می فرماید
اما آن مرض خانمان سوز و آن تک راه درمان چه می تواند باشد ؟
به این آیه توجه کنید :
فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ ، فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا (مریم-59)
آن گاه پس از آنان مردمى ناشایسته به جاى ایشان آمدند که نماز را تباه ساختند واز خواهش هاى نفسانى پیروى کردند، و به زودى گمراهى خود را خواهند دید.
خداوند در سوره مریم پرده از آن واقعه هولناک برمی دارد.
و آن چیزی نیست جز بی اعتنایی به نماز و در انتهاء ترک نماز
اما داستان به همین جا ختم نمی شود بلکه جامعه بی نماز ما بعد آن
به گرفتاری بزرگی دچار خواهند شد و آن رواج شهوتها در همه جاست
رسول خدا و امیرالمومنین (صلی الله علیه و آله) درباره ی "خلف و تبعیت شهوات" می فرمایند :
آن خلف ناصالح بعد از شصت سال خواهند آمد,
"تبعیت شهوات" کسی است که ساختمان های عریض و طویل بسازد و
مرکب مورد تماشای مردم سوار شود و لباس انگشت نما بپوشد. (علامه طبابایی ، المیزان جلد 14)
نماز سدّ محکم در برابر شهوت ها و میل های باطل انسان است.
"وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ"
"و نماز بخوان زیرا نماز آدمى را از کارهاى زشت و ناپسند باز مى دارد " (عنکبوت-45)
اما وقتی این سدّ برداشته شد ، فحشاء و منکر ، گناه و بدی رواج خواهند یافت.
ولی قرآن طبیب حاذقی است که درد و درمان را با هم می فرماید..
راه خلاصی از این بلای عظیم و مرض کریه را در آیه بعدی میفرماید :
إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ، فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یُظْلَمُونَ شَیْئاً (مریم-60)
مگر کسانى که توبه کردند و ایمان آوردند و کار شایسته انجام دادند، که آنان به بهشت درمى آیند و هیچ ستمى بر آنان نخواهد رفت.
بله ، همه دچار آن بدبختی و گرفتاری بی نمازی و شهوات می شوند,
مگر کسانی که توبه کنند و اهل توبه باشند.
توبه ؛ داستان ادامه داری ,که به چند قسمت و چند فصل ختم نمی شود .
أستغفر الله ربّی و أتوب إلیه .....
والسلام