بسم الله الرحمن الرحیم
هر معلول دارای عاملی و هر واکنش در پی کنشی است
هیچ اتفاق و حادثه ای ، بی دلیل و بدون علت نمیباشد
اما مرض و مریضی از کجاست ؟
آیا تنها اختلال در وظیفه عضوی از اعضا بدن
منجر به مرضی و بیماریست ؟
از قول امام صادق (علیه السلام) در جلد دوم کتاب شریف کافی
روایتی آمده که پاسخ سوال ماست
قال الامام الصادق (علیه السلام) :
أَمَا إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ عِرْقٍ یَضْرِبُ وَ لَا نَکْبَةٍ وَ لَا صُدَاعٍ
وَ لَا مَرَضٍ إِلَّا بِذَنْبٍ و َذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِى
کِتَابِهِ : وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ
و َیَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ ؛ ثُمَّ قَالَ و َمَا یَعْفُو اللَّهُ أَکْثَرُ
مِمَّا یُؤَاخِذُ بِهِ (الکافی ج 2)
هیچ رگى بریده نشود و پائى به سنگ نخورد و درد سر و مرضى پیش نیاید مگـر به
جهت گناهى (که انسان مرتکب شده است) و همین است که خداى عزوجل در قرآن
فرماید: "هر مصیبتى به شما رسد، براى کاری است که بدست خود کرده اید و خدا
از بسیارى هم گذشت می کند" سپس امام (علیه السلام) فرمود : آنچه خدا از آن
می گذرد از آنچه از آن مؤاخذه می کند بیشتر است .
بالاخره هر کم گذاشتن و هر افراط و تفریطی هزینه دارد
همانطور که بدن در برابر آلودگی جسمی بیمار میشود
علاوه بر روح ، جسم نیز در برابر آلودگی معنوی و اعتقادی بیمار خواهد شد
اما چرا با این همه معصیت و این تعداد گناه بیماری ها محدود است ؟
طبق روایت باید خیلی از ماها در بیماری غوطه ور باشیم
باید بیمارستانها مملو از بیمار باشند
پاسخ اینست که ، بدنی بعد از گناه مریض میشود
بدنی بعد از گناه درد مریضی را میکشد و پاک خواهد شد
و البته درد گناه را با خود به قبر و قیامت نخواهد برد که
صاحبش به حال خود رها نشده و برای خدا مهم باشد
لذا شاگردی که برای معلم مهم باشد
صعود و افول درسی او با اهمیت و برخورد معلم مواجه خواهد شد
والسلام