چرا دعا مستجاب نمیشود ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

بسیاری از مومنین و دعا کنان ؛ میخواهند و داده نمیشود

سوال دارند که چرا دعا مستجاب نمیشود

مگر نفرمود دعا کنید تا من مستجاب کنم ؟

اشکال کجاست ؟ یک جا بیشتر نیست و  آن هم مانعی نیست جز "گناه"

قال الامام الصادق (علیه السلام) :

إنَّ العَبدَ یَسألُ الحاجَةَ فَیَکُونُ مِن شَأنِهِ قَضاءُها إلی أجلٍ قَرِیبٍ أو إلی وَقتٍ بطِیءٍ فَیَذنِبُ العَبدُ ذَنباً فَیَقُولُ اللهُ تَبارَکَ و تَعالی لِلمَلِکِ : لا تَقضِ حاجَتَهُ وَ احرُمهُ إیّاها فَإنَّهُ تَعَرَّضَ لِسَخَطِی وَ استُوجِبَ الحِرمانُ مِنّی (الکافی ج2)

عبد خدا دعایی میکند و حاجتی میخواهد پس دعایش به زودی یا به کندی برآورده میشود اما ناگهان عبد گناهی مرتکب میشود لذا خدای تبارک و تعالی به فرشته اش میفرماید : حاجتش را نده و او را محروم کن چون کاری کرد که سخط و خشم مرا برانگیخت و مستحق محرومیت گردید .

چه بسا دعا مستجاب شده و به سوی عبد سرازیر شود

اما گناه مانع رسیدن بسته پستی به صاحبش میشود

"اللّهم اغفر لی الذّنوب الّتی تحبس الدعاء" 

لذا اول خانه جاروب کن بعد مهمان طلب ...

والسلام

مسئول خدا نشناس از کجا آمد ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

آرزوی همه جوامع بشری با هر آیین و فرهنگی که ما ایرانیان نیز جزو شان هستیم

داشتن بالا دستی و مسئول و مدیر عادل و منصف و پاک دست است

صد البته شخص جامع این صفات عالی در فرهنگ اسلامی-ایرانی

کسی نیست جز فرد خداشناس و خدا ترس که لبریز از وجدان و شرف است

بماند که به نقطه ی تامّ این  آرزوی آرمانی و خواسته حقّانی و طلب به درستی نخواهیم رسید

مگر به فرج آقایی که سرچشمه ی خداپرستی است

چه تجمعات اعتراضی و راه پیمایی انتقادی که برای فساد مسئولی برپا نمیشود

بگذریم ...

اما منشاء و محل نفوذ این دسته از مسئول و مدیر کجاست؟

آخر چطور امکان دارد در جامعه ی اسلامی و توحیدی ، امور مسلمین بدست خدانشناس بیافتد؟

اشکال کار کجاست ؟ محل نفوذ کجاست ؟ آیا کسی هست پرده از سرّ این ماجرا بردارد ؟

به تصریح قرآن باید از اهل ذکر پرسید ، که همانا اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هستند

در احادیث منقول از خداپرستان واقعی و جانشینان صالح خدا بر روی زمین

تصریحات و اشارات به آن اشکال و پاسخ از آن معمّا ، بیان شده

قال الامام الصادق (علیه السلام) :

یَقُولُ اللهُ عزَّوَجلَّ إذَا عَصَانِی مَن عَرَفَنِی سَلَّطتُ عَلَیهِ مَن لا یَعرِفُنِی

امام صادق (علیه السلام) فرمودند : خدای عز و جل میفرماید زمانی که فردی با وجود شناخت من ، معصیت و گناه مرا کند ، بر او مسلّط مینمایم کسی را که من را نمیشناسد .

قاعده تخلف ناپذیری هست که

هیچ کس الا خودت ، مقصر نیستی و در آخر باید یقه خود را بگیری ...

این من و شماییم که تقدیر خود را میسازیم

مسئول فاسد ، بروز و تجسّم دنیایی اعمال و گفتار ماست

هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی

ما خود و اطراف و خانواده و اجتماع و همه و همه را

به شکلی که عمل و قول ترتیب داده ، خواهیم ساخت ...

اما یک مسئله میماند که طبق فرمایش قرآن ؛ هر چه بدی میرسد از خود شماست

و هر چه خوبی میرسد دیگر از شما نیست ، از ماست

اینکه طرف خوبی قضایا از ما نیست ؛ محل بسیار تامل و دقت فراوان است ...

والسلام

شدیدترین گناه چیست ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیکم

بد ، بد است اما بدتر ، وضعیتی سوا دارد

گناه ، گناه است اما گناه تر وضعیتی جدا دارد

ضرب المثلی دزفولی میگوید "تری و تُپی ، خشکی و مَشکی"

یعنی ظروف تا آلودگی شان تازه هست با آب کم دهان نیز شسته شوند

اما شستن ظروف کهنه که آلودگی شان طولانی شده ، مشک آبی هم نتواند

برای آلودگی گناه بر روح و جسم هم  همان ضرب المثل جاری است

پاکیزه نمودن جان از گناه کهنه که توبه اش به تاخیر افتاده

بدتر و سخت تر است از گناه تازه که در پی اش توبه آمده

امام باقر (علیه السلام) در ضمن روایتی

به این حقیقت پنهان اشاره میفرمایند که :

الذُنُوبُ کلُّها شَدیدَة وَ أشدُّها ما نَبَتَ عَلَیه اللَّحمُ و الدَّمُ لِأَنَّه إمّا مَرحُوم وَ إمّا مُعَذَّب وَ الجَنَّةُ لا یَدخُلُهَا إلّا طَیِّبٌ (الکافی ج3)

عقوبت گناهان سخت است و سخت ترینش آنست که همراهش ، خون و گوشت بروید (چنان گناه کهنه و قدیمی شود که گنه کار رشد کند) برای اینکه گناه ، یا بخشیده شده یا نشده درحالیکه در بهشت جز پاک از گناه داخل نشود.

بهشت جایگاه پاکان و محل ورود شسته شده هاست

عذاب نیز مایع ظرفشویی ظروف جان و روحمان است

که به گناه و معصیت و خطا آلوده شده

لذا هر چه آن قالب و ظرف به گناهان آلوده تر

و هر چه آلودگی ، کهنه تر و قدیمی تر

عذاب و شستن آن طولانی تر و سخت تر

والسلام علیکم

ذنب ، إثم ، معصیت ، سیئه ، خطیئه

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیکم

قال الله تبارک و تعالی فی کتابه الکریم :

غافرِ الذنبِ و قابلِ التَّوبِ ، شَدِیدِ العِقَابِ ذِی الطَّولِ لا إِلَهَ إلّا هُوَ إلَیهِ المَصِیرُ (غافر-3)

اوست بخشاینده گناه و پذیرنده ی توبه و سخت کیفر دهنده ی صاحب ثروت ، جز او خدایی نیست و بازگشت بسوی اوست .

بحث به غایت عمیق و گسترده ی گناه و معصیت ، در مجالی کم نگنجد و حقش ادا نشود

اما  "وَ أَن لَیسَ لِلانسانِ إلّا ما سَعَی" (نجم-39)

داستان گناه جز در حق برگزیدگان ؛ از قابیل در اول تا أبناء بشر تا آخر ، جریان دارد

مرضی که به جان میلیاردها انسان افتاده و به قولی ، کما بیش صابونش به تن همه مان خورده

اما گناه چیست ؟ چیزی بعنوان گناه وجود دارد ؟

شاید توهم معصیت داریم و مثل خیلی ها در خارج مرزهای اعتقادی شیعه

ماهیتی برای گناه متصور نیست و ساخته ی ذهن های متحجّر میباشد

پاسخ روشن و واضح است

ما در نزد وجدانمان چیزهایی را میابیم که موافق و مخالف طبع و سیرت انسانی مان است

با دقت در وضع قوانین اجتماعی جوامع حتی ملحد و آئیست

میبینیم آنها نیز به فضائلی اخلاقی پایبند و از دنائت و رذائلی دوری میجویند

که ما اسم آن موافقات را ثواب و صواب همچنین مخالفان را معصیت و گناه میگوییم

اما در لسان مبارک قرآن و احادیث اهل بیت (علیهم السلام) کلمه فارسی گناه

به تعابیر مختلفی آمده که بد نیست اشاره ای به آن بنماییم

و نا گفته نماند که در لغت عرب هر کلمه بار معنایی جدا و خصوص خودش را دارد

اما با مسامحه در تعبیر ، همگی کلمات گناه ، مشترک معنوی اند :

ذنب ، عصیان ، سیئه ، خطیئه ، إثم :

«ذنب»

هر عملى که به دنبالش ضرر و یا فوت نفع و مصلحتى باشد

هر چیزی که خوار و عقب مانده باشد

-لذا گناه خوار کننده عزت و عقب نگاه دارنده است از موفقیتها-

«عصیان»

در مقابل طاعت به معنای نافرمانی و سرپیچی است

«سیئة»

هر چیزی که بدی در آن ثابت و متصف به آن است

هر چیزی از امور دنیوی یا اخروی که انسان را اندوهگین سازد

«خطیئة»

مقابل صواب است ، خطا در حکم یا کار یا در تعیین مصداق کاربرد دارد

«إثم»

افعالی که مانع رسیدن به ثواب و پاداش است و نیز در معنای تأخیر و درنگ کردن است

-گناه هم مانع از رسیدن به خوبی ها و از سویی تاخیر افکن در رسیدن به مصالح است-

(نقل از سایت اسلام کوئست و سایت ولایت نت ، با اندکی تصرف)

در نتیجه مجمع تمامی کلمات مترادف بالا یک چیز است

از دست دادن منفعت و متحمل ضرر و زیان و شکست گشتن

به اضافه بدوش کشیدن آثار و عواقب بعدی باخت و آن شکست  ...

والسلام علیکم